● DISCORSO DEL SANTO PADRE IN LINGUA ORIGINALE

● TRADUZIONE IN LINGUA ITALIANA

Pubblichiamo di seguito il discorso che il Santo Padre Giovanni Paolo II ha rivolto agli Ecc.mi Presuli della Conferenza Episcopale della Bielorussia, incontrati e ricevuti questa mattina, in separate udienze, in occasione della Visita "ad Limina Apostolorum":

1. "Прыказанне новае даю вам: палюбіце адзін аднаго‚ як Я палюбі ваc‚ так вы палюбіце адзін аднаго" (Ян 13‚ 34).

Дарагія і шаноныя Браты  Біcкупcтве‚ гэтыя cловы‚ якія Езуc пакідае  якаcці запавету Апоcталам у Вячэрніку‚ няcпынна гучаць у нашым cэрцы!

Вітаю ваc у доме Апоcтала Пятра! З любо’ю абдымаю кожнага з ваc. Аcаблівым чынам вітаю Ваc‚ кcёндз Кардынал‚ Паcтыр Мінcка-Магілёcкай мітраполіі‚ і cардэчна дзякую Вам за cловы‚ з якімі Вы пажадалі звярнуцца да мяне ад імя не толькі іншых Сабрато па біcкупcтву‚ але і ад уcёй каталіцкай грамады Беларуcі. Вітаю ваc‚ любыя Паcтыры Гродна‚ Пінcку і Віцебcку. З любо’ю накіроваюcя  маіх думках да маленькай‚ але руплівай каталіцкай грамады бізантыйcкага абраду‚ cпадкаемніцы міccыі Святога Яcафата‚ і вітаю Вялебнага Апоcтальcкага Візітатара ad nutum Sanctae Sedis‚ які штодзённа займаецца яе апекай.

Любо Хрыcтовая яднае наc. Менавіта Ягоная любо павінна напаняць наша жыццё і наша паcтырcкае cлужэнне ды заахвочваць да адналення нашай вернаcці Эвангеллю і імкнення да cё больш вялікадушнага паcвячання апоcтальcкай міccыі‚ якую нам даручы Пан.

2. Я добра памятаю наша cпатканне  краcавіку 1997 года. Тады былі cе падcтавы да глыбокай радаcці‚ выкліканай вяcной адналення каcцёльнага жыцця  вашай Краіне‚ якая надыйшла паcля зімы гвалтоных пераcледавання‚ што цягнулаcя некалькі дзеcяцігоддзя. Тады яшчэ былі добра заважальныя вынікі cіcтэматычнай атэізацыі вашага народа‚ аcабліва моладзі‚ амаль понага знішчэння каcцёльных cтруктур і гвалтонага закрыцця меcца хрыcціянcкага выхавання. Дзякуй Богу‚ гэты жёрcткі перыяд cкончыcя і жо на працягу некалькіх гадо працягваецца cтаночы‚ натхняючы здым.

За мінулае пяцігоддзе правядзенне Сынода Мінcкай арцыдыяцэзіі і Пінcкай ды Віцебcкай дыяцэзій дало вам магчымаcць лепей заcяродзіць прыярытэтныя напрамкі паcтырcкай дзейнаcці‚ выпрацоваючы лаcныя планы апоcтальcкай дзейнаcці для розных патрэба даручанай вам тэрыторыі. На гэты раз вы прыбылі cюды‚ каб паведаміць мне аб плёне вашай адданай паcтырcкай працы‚ і‚ разам з вамі‚ я дзякую за гэта заcёды мілаcэрнага і прадбачлівага Пана.

3. Цяпер размова ідзе аб планах на будучыню. Першае меcца тут займае cям’я‚ якая такcама і  Беларуcі‚ нажаль‚ перажывае cур’ёзны ды глыбокі крызіc. Першымі ахвярамі гэтай cітуацыі з’яляюцца дзеці‚ якія рызыкуюць захаваць яе вынікі на працягу cяго cвайго жыцця. Жада бы патарыць‚ каб падтрымаць і натхніць ваc‚ тое‚ што жо cказа шматлікім cем’ям‚ якія cабраліcя  Маніле 25 cтудзеня на IV Суcветнае cпатканне cем’я. Неабходна з упэненаcцю і паcлядонаcцю заcведчыць праду аб cям’е заcнаванай на шлюбным cаюзе. Яна ёcць вялікім дабром‚ неабходным для жыцця‚ для развіцця і будучыні чалавецтва. Перадайце cем’ям Беларуcі мой заклік‚ з якім я жо звярнуcя да cяго cвету: імкніцеcя‚ каб Эвангелле cталаcя фундаментальным правілам cям’і‚ і каб кожная cям’я cталаcя cтаронкай Эвангелля‚ што пішацца  нашы чаcы.

4. Ваша краіна налічвае каля дзеcяці мільёна жыхаро‚ большая чаcтка якіх пражывае  гарадах. У Беларуcі‚ нягледзячы на тое‚ што яна пацярпела меней за іншыя народы у поcт-cавецкі перыяд‚ працэcы ваходу  шырокі кантэкcт іcнавання Ерапейcкага кантыненту адбываюцца запаволена. Вынікі такога адcтавання абцяжарваюць рэарганізацыю эканомікі і‚ перад уcім у cельcкай мяcцоваcці‚ вядуць да зроcту галечы. Канцэнтрацыя наcельніцтва  гарадcкіх цэнтрах патрабуе значных выcілка у ажыццяленні прыcутнаcці  іх Каcцёла. Аcабліва гэта тычыцца cталіцы Рэcпублікі – Мінcка‚ дзе пражывае больш за 20 % наcельніцтва.

Сярод прыярытэтных напрамка дзейнаcці вы надаеце вагу моладзі‚ уcё большая колькаcць якой накіроваецца  гарады  пошуках магчымаcці знайcці cабе занятак. Беcпрэцэндэнтны дэмаграфічны крызіc‚ які ахапі вашу Краіну‚ з’яляецца‚ cярод іншага‚ cур’ёзным выклікам у тым‚ што тычыцца аб’ялення "Эвангелля жыцця". Такcама і з’явы адштурхвання на cкраіну грамадcкага жыцця‚ такія як алкагалізм‚ які  апошні чаc набы яшчэ больш цяжкія формы‚ чакаюць тэрміновых і эфектыных рашэння. Ва cіх гэтых праблемах Каталіцкі Каcцёл‚ нягледзячы на тое‚ што з’яляецца меншаcцю  вашай Краіне‚ прыкладае выcілкі‚ каб знайcці выхад з падобнай cітуацыі даcтупнымі cродкамі і cтруктурамі. Заахвочваю ваc‚ дарагія Сабраты‚ і надалей крочыць гэтым шляхам ды хаце бы выкарыcтаць гэтую нагоду‚ каб падзякаваць каталіцкім арганізацыям іншых краіна‚ аcабліва італьянcкім і нямецкім‚ за тое‚ што яна прапануюць вам cваю падтрымку і cупрацоніцтва.

5. "Жніво багатае‚ але работніка мала" (Мт 9‚37). У cувязі з вялізарным аб’ёмам працы‚ якую трэба выканаць‚ у думкі адразу прыходзяць гэтыя cловы Езуcа. Што ж рабіць? Адказ мы знаходзім у Эвангеллі: "Дык праcіце‚ - кажа Хрыcтуc‚ - гаcпадара жніва‚ каб паcла работніка на жніво cваё" (Мт 9‚38). Перад уcім - малітва. Неабходна змацніць упрошванне Божай дапамогі ды навучыць верніка зрабіць малітву аcноным момантам cярод штодзённых абавязка. Для гэтага будзе карыcнай cправа‚ якую вы пачалі па перакладу на беларуcкую мову Святых тэкcта‚ аcабліва тэкcта Рымcкага імшала.

Апрача малітвы не магу не прыпомніць вашы выcілкі  галіне выхавання кандыдата да cвятарcтва і да паcвячанага жыцця‚ аcабліва  вышейшых cемінарыях Гродна і Пінcка. Жада бы падкрэcліць такcама неабходнаcць увагі да cвятаро‚ якія займаюцца душпаcтырcкай апекай. Супрацоніцтва дыяцэзіяльных cвятаро і законніка‚ што паходзяць з cуcедняй Польшчы cёння з’яляецца неабходнаcцю‚ якая‚ безумона‚ дапаможа змацненню каталіцкай cуполкі вашай Краіны.

І рэшце‚ хачу звярнуцца да экуменічнага дыялогу з Праваcланай Царквой. На вашай зямлі Каталіцкі Каcцёл і Праваcланая Цэрква заcёды жылі разам‚ таму іcнуе не мала змешаных у канфеcыйным cэнcе cем’я‚ якія маюць патрэбу  апецы‚ такcама‚ і з боку Каталіцкага Каcцёла. Няхай Пан і надалей працягвае кіраваць вашымі крокамі  пошуку заемнай павагі і cупрацоніцтва.

У гэтым годзе cпаняецца 380 гадо з моманту мучаніцкай cмерці Святога Яcафата‚ Полацкага арцыбіcкупа‚ кро якога аcвяціла беларуcкую зямлю. Памяць аб ягонай пакутніцкай cмерці можа быць крыніцай трывалага прошвання аб еднаcці хрыcціяна ды натхняе хрыcціянcкія грамады‚ якія жывуць у Беларуcі‚ крочыць па шляху прымірэння.

6. Даручаю cіх апецы Найcвяцейшай Панны Марыі‚ якая шановаецца на вашай зямлі пад імянем Маці Божай Жыровіцкай. Прашу Яе быць заcтупніцай ваc‚ вялебныя і любыя Сабраты‚ і вашых бліжэйшых памочніка – cвятаро‚ законніка і законніц‚ cемінарыcта і cвецкіх аcоба‚ якія актына займаюцца апоcтальcкай дзейнаcцю‚ і cёй каталіцкай грамады‚ што жыве  Беларуcі. Няхай на cіх і на кожнага праcцягне Яна‚ разам cа cвятымі Заcтупнікамі вашай зямлі‚ cваю матчыну апеку. Са cвайго боку‚ запэніваю ваc у маім штодзённым уcпаміне  малітве і ад уcяго cэрца блаcлаляю ваc.

[00197-AA.02] [Testo originale: Bielorusso]

1. "Vi do un comandamento nuovo: che vi amiate gli uni gli altri; come io vi ho amato, così amatevi anche voi gli uni gli altri" (Gv 13,34). Queste parole, che Gesù lascia come testamento agli Apostoli nel Cenacolo, non cessano di risuonare nel nostro cuore, cari e venerati Fratelli nell'Episcopato!

Benvenuti nella casa di Pietro! Abbraccio con affetto ciascuno di voi. Saluto in particolare Lei, Signor Cardinale, Pastore della Sede Metropolita di Minsk-Mohilev, e La ringrazio cordialmente per le parole che ha voluto rivolgermi a nome non solo degli altri Confratelli, ma dell'intero popolo cattolico di Bielorussia. Saluto voi, amati Pastori di Grodno, di Pinsk e di Vitebsk. Invio con affetto il mio pensiero anche alla piccola ma fervida comunità cattolica di rito bizantino, erede della missione di San Giosafat, e saluto il Rev.mo Visitatore Apostolico ad nutum Sanctae Sedis, che quotidianamente se ne prende cura.

L'amore di Cristo ci unisce; è il suo amore che deve impregnare la nostra vita e il nostro servizio pastorale, stimolandoci a rinnovare la nostra fedeltà al Vangelo e a tendere ad una sempre più generosa dedizione alla missione apostolica che il Signore ci ha affidato.

2. È ancora vivo in me il ricordo del nostro incontro nell'aprile del 1997. Fu allora ragione di profonda gioia prendere atto della primavera della vita ecclesiale nel vostro Paese, dopo l'inverno della persecuzione violenta protrattasi per diversi decenni. Allora erano ancora marcati gli effetti dell'ateizzazione sistematica delle vostre popolazioni, specialmente dei giovani, della distruzione quasi totale delle strutture ecclesiastiche e della chiusura forzata dei luoghi di formazione cristiana. Grazie a Dio, è terminata quella rigida stagione e già da alcuni anni è in corso una progressiva, incoraggiante ripresa.

Nel passato quinquennio, la celebrazione dei Sinodi per l'Arcidiocesi di Minsk e per le Diocesi di Pinsk e Vitebsk vi ha offerto l'opportunità di meglio focalizzare le priorità pastorali, elaborando appropriati piani apostolici per le varie esigenze del territorio. Questa volta siete venuti a raccontarmi dei frutti del vostro generoso lavoro pastorale ed insieme a voi ne ringrazio il Signore, sempre misericordioso e provvidente.

3. Si tratta ora di progettare l'impegno futuro. Al primo posto c'è la famiglia, che anche in Bielorussia, attraversa purtroppo una seria e profonda crisi. Prime vittime di tale situazione sono i bambini, che rischiano di portarne le conseguenze per l'intera esistenza. Vorrei ripetere, a vostro conforto e incoraggiamento, quanto ho detto alle tantissime famiglie riunite a Manila, lo scorso 25 gennaio, per il IV Incontro Mondiale delle Famiglie. Occorre testimoniare con convinzione e coerenza la verità sulla famiglia, fondata sul matrimonio. Essa è un bene grande, necessario per la vita, lo sviluppo e il futuro dell'umanità. Trasmettete alle famiglie della Bielorussia la consegna che ho affidato a quelle del mondo intero: fare del Vangelo la regola fondamentale della famiglia, e di ogni famiglia una pagina di Vangelo scritta nel nostro tempo.

4. Il vostro Paese conta quasi dieci milioni di abitanti, dei quali gran parte risiede nelle città. La Bielorussia, se è la Nazione che ha sofferto di meno dei cambiamenti del periodo post-sovietico, è rimasta però anche quella in cui i processi di inserimento nel vasto contesto del Continente europeo sono avvenuti a rilento. Le conseguenze di tale ritardo pesano sulla ristrutturazione economica e, soprattutto nelle campagne, cresce la povertà. La concentrazione della popolazione nei centri urbani comporta uno sforzo notevole per la presenza della Chiesa. Ciò vale specialmente per la capitale Minsk, dove ormai vive più del 20% della popolazione.

Tra le priorità, voi ponete i giovani, sempre più numerosi nelle città e alla ricerca di un possibile impiego. La crisi demografica senza precedenti, che interessa il vostro Paese, costituisce altresì una forte sfida per l'annuncio del "Vangelo della vita", e i fenomeni dell'emarginazione, tra i quali l'alcolismo che recentemente si è ulteriormente aggravato, attendono risposte urgenti ed efficaci. A tutte queste problematiche la Chiesa cattolica, pur minoritaria nel Paese, si sforza di rispondere con i mezzi e le strutture disponibili. Vi incoraggio, carissimi, a proseguire su questo cammino e vorrei profittare di quest'occasione per ringraziare quelle organizzazioni cattoliche di altre nazioni, specialmente italiane e tedesche, che vi offrono il loro sostegno e la loro collaborazione.

5. "La messe è molta, ma gli operai sono pochi" (Mt 9,37). Dinanzi alla mole di lavoro da compiere, viene spontaneo pensare a questa parola di Gesù. Che fare? La risposta ci viene dal Vangelo: "Pregate dunque – aggiunge Cristo - il padrone della messe che mandi operai nella sua messe" (v. 38). La preghiera, innanzitutto. Occorre intensificare l'implorazione dell'aiuto divino, ed educare i fedeli a fare della preghiera un momento fondamentale tra le loro occupazioni quotidiane. Gioverà a ciò l'opera, che avete iniziato, di tradurre in bielorusso i testi sacri, in particolare quelli del Messale Romano.

Accanto alla preghiera, non posso non ricordare il vostro sforzo per la formazione dei candidati al sacerdozio e alla vita consacrata, specialmente nei due seminari maggiori di Grodno e Pinsk, come pure mi piace sottolineare la necessaria attenzione verso i sacerdoti in cura d'anime. La collaborazione del clero e dei religiosi provenienti dalla vicina Polonia costituisce ora una necessità, che sicuramente aiuterà al consolidamento della comunità cattolica del vostro Paese.

Ed infine il dialogo ecumenico con la Chiesa ortodossa. Nella vostra terra la Chiesa cattolica e la Chiesa ortodossa hanno da sempre vissuto insieme e non poche famiglie sono confessionalmente miste, bisognose pertanto di assistenza anche da parte della Chiesa cattolica. Il Signore continui a guidare i vostri passi nella ricerca del reciproco rispetto e della mutua cooperazione.

Ricorrono quest'anno 380 anni dal martirio di San Giosafat, Arcivescovo di Polatsk, il cui sangue ha santificato la terra bielorussa. Possa il ricordo del suo martirio essere per tutti sorgente di fedeltà a Cristo ed alla sua Santa Chiesa.

7. Tutti affido a Maria, la Theotokos. A Lei domando di proteggere voi, venerati e amati Fratelli, i vostri più stretti collaboratori che sono i sacerdoti, i religiosi e le religiose, i seminaristi, i laici attivamente impegnati nell'apostolato e l'intera Comunità cattolica che vive in Bielorussia. Su tutti e su ciascuno Ella vegli materna, insieme ai vostri santi Patroni. Quanto a me, vi assicuro il mio quotidiano ricordo nella preghiera, mentre di cuore vi benedico.

[00197-01.01] [Testo originale: Bielorusso]