Questa mattina, alle ore 12, il Santo Padre Benedetto XVI incontra i Presuli della Conferenza Episcopale di Bielorussia, ricevuti in questi giorni, in separate udienze, per la Visita "ad Limina Apostolorum" e rivolge loro il discorso che pubblichiamo di seguito:

Высокапаважаны Спадар Кардынал,

Шаноныя Браты!

Вельмі рады вітаць кожнага з вас у доме Наступніка апостала Пятра, якому Хрыстос даручы заданне пасвіць свой статак (Ян 21,15-19), сцвярджаць брато у веры (Лк 22,31), зберагаць і павышаць касцёльную еднасць (Lumen gentium, 22). Дзякую монсіньёру Аляксандру Кашкевічу за словы, якімі ён апавё аб шляху Касцёла  Беларусі, падкрэсліваючы таксама і будучыя выклікі.

У сустрэчах, якія ме з вамі, я вельмі ацані пастырскую турботу, з якой выконваеце вашае служэнне,  жаданні і заангажаванні, каб павышалася сярод вас штораз большае сведамленне адзінства і супольнай адказнасьці за рашэнні ды каб вашае служэнне ставалася больш пладавітым. Асабліва важным сапрады ёсць абвяшчэнне з адноленым энтузыязмам ды новымі сіламі вечнатрывалага Эвангэльскага Паслання  грамадстве, якое падзвяргаецца спробам сэкулярызацыі, геданізму і рэлятывізму. Знакам гэтага ёсць праблемы змяньшэння нараджальнасці, ломкасці сям’і ды падманлівых уялення аб здабыцці багацця па-за межамі бацкашчыны. У абліччы такіх выкліка неадкладным заданнем Пастыра ёсць паказаць сілу веры, каранёнай  трывалай традыцыі, каб прычынілася да аховы глыбокай хрысьціянскай тоесамасці нацыі, якая прызнае іншыя культурыі ды рэлігіі і трывае  дыялогу з імі. Каб асягнуць гэтае мэты, неабходна прыняць сэрцам сцверджанне, што знаходзіцца  Псальме: "як добра і як прыемна, калі браты жывуць разам" (Псальм 133.1); рабіць вялікія намаганьні  стварэнні праграм і  павышэнні пастырскіх метада, засёды больш адпаведных, а таксама выконваць рашэнні Біскупскай Канфярэнцыі. Такое адноленае сведчанне адзінства, апрача абвяшчэння Эвангэлля, будзе спрыяць добрым адносінам з дзяржанымі ладамі ды, асабліва, экумэнічным адносінам.

Іншы аспэкт, які жадаю падкрэсліць, гэта спэцыяльная вага, якую трэба надаць адукацыйнаму памеру пастырскай дзейнасці. Як я многа разо сцвярджа, сёння  гэтым дэлікатным сэктары мы жывем у свайго роду "вынятковых абставінах". Неабходна павялічыць намаганні, каб даць грунтоную фармацыю,  першую чаргу новым пакаленням. Заахвочваю вас, апрача таго, працягваць вашае заангажаванне, дбаючы пра тое, каб адпаведная катахэза намеціла дарогу веры для сіх этапа жыцця чалавека і каб дадзеныя вам нагоды, intra ed extra ecclesiali (унутры і па-за Касцёлам), спрыялі пад вашым кіраніцтвам даходлівасці Паслання Хрыста да кожнага асяроддзя статку, вам даручанага. Асаблівага значэння набірае занепакоенне адносна распазнавання і дбання пра розныя пакліканні, асаблівым чынам пра святарскія і законныя, а таксама заангажаванне  карысць праграм, прызначаных для гуманнага і хрысціянскага развіцця моладзі. Адносна гэтага запрашаю вас уважліва прыглядацца, каб кандыдаты на святарства атрымлівалі трывалую і строгую духоную і тэалагічную фармацыю і былі належным чынам ведзеныя  яе выконванні ды мелі б сур"ёзную і глыбокую праверку свайго Боскага пакліканьня. Цяперашняя сітуацыя грамадства патрабуе асабліва дакладнага яго распазнавання. Важным ёсць для будучыні вашага Касцёла тое, каб у Гродне і Пінску працягвася поны і кваліфікаваны фармацыйны шлях маладых семінарыста. Гэта добрая нагода, каб павышаць адзіную пастырскую дзейнасць, тым больш, што  абедзвюх установах навучаюцца кандыдаты як дыяцэзальнага, так і законнага духавенства. Такая сітуацыя дасць больш абяцаючы плён, калі адукацыйная прапанова будзе вынікам моцнага супрацоніцтва паміж Біскупам і Настаяцелямі манаскіх закона і дасць магчымасць ажыццяляць таксама ініцыятывы пастаяннай фармацыі. Будзьце засёды блізкія да сваіх святаро са што-раз большаю турботаю, асабліва да тых, якія пачынаюць пастырскую дзейнасць. Уважная і шчырая бацькоская турбота біскупа стварае асноны элемэнт для паспяховага святарскага служэння. Трэба, апрача таго, мець на вазе, што вас, як пастыра Касцёла, Госпад кліча мець адзначваць кожнае служэнне, якое спрыяе пабудове касцельных структур таксама свецкага, культурнага і сацыяльнага характару, бо се могуць уносіць свой клад у развіццё Божага Валадарства  Беларусі  духу сапраднага адзінства, адналяючы тыя хрысціянскія вартасці, што сталіся рашучымі для стварэння сяе ерапейскай цывілізацыі.

Дарагія браты, скарыстовайце кожную добрую нагоду для абвяшчэння і пашырэння Божага Валадарства, сведчачы канкрэтнымі справамі братэрства, якое нараджае супакой і мір; трывайце  пяшчотнасці, якая ёсць спадарожніцай справядлівасці; у духу еднасці, які пазбягае адасобленасці, бо..."любо церпіць дога, міласэрдная яна; любо не зайздросціць; любо не вывышаецца, не надзьмаецца, не буяніць, не шукае свайго, не гнялівая, не трымае крыды, але цешыца з прады, усё пакрывае, усяму верыць, усяго спадзяецца, усё церпіць дзеля любові Хрыстовае" (1 Кар 13, 4-7). У гэтым кантэксце таксама абсалютна незабыным ёсць братэрскае супрацоніцтва з Правасланаю Царквою  Беларусі, пастыры якой падзяляюць з вамі шуканне дабра для верніка і моцна пра гэта клапоцяцца. Таксама і правасланыя Цэрквы, як і каталіцкі Касцёл, моцна занятыя роздумам аб тым, як адказаць на выклікі нашых часо, каб верна перадаваць Дабравешчанне Хрыста. Прымем жа запрашэнне аб падвышэнні намагання у супольным руху да гэтае мэты, жаданне чаго было выялена на няданяй каталіцка-правасланай сустрэчы на Кіпры. Значнай дапамогаю тут можа служыць маленькая, але руплівая Грэка-каталіцкая супольнасць вашай краіны. Яна дае важны клад у сведчанне Касцёла і ёсць Гасподнім дарам.

Некалькі месяца таму назад я прыма спадара Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Падчас сустрэчы, сардэчнай і паважнай, было абмеркавана жаданне абодвух бако заключыць Пагадненне, якое зараз знаходзіцца  апрацоцы. Акрамя таго, я падкрэслі асаблівую вагу, з якім Апостальскі Пасад і таксама Канфярэнцыя каталіцкіх біскупа Беларусі сочаць за падзеямі  краіне ды запэні , што мы гатовыя практычна супрацонічаць у пытаннях, якія маюць агульнае зацікаленне і спрыяюць дабру грамадзян Беларусі з понаю павагаю да кампетэнцыі кожнага з бако.

Пашаныгодныя браты! Патараючы зно маю падзяку за вашую працу, прыклікаю так абажаную на вашай зямлі Маці Божую, каб падтрымлівала і кіравала вамі, абараняючы Сваім заступніцтвам. З такімі пажаданнямі з асабліваю любою надаю вам, святарам, манахам і сёстрам-законніцам ды усім вернікам спецыяльнае Апостальскае Блаславенне і запэніваю аб пастаяннай малітве за весь беларускі народ.

[01894-AA.01] [Testo originale: Bielorusso]

Signor Cardinale,

Venerati Fratelli,

sono lieto di porgere a ciascuno di voi il mio cordiale benvenuto nella casa del Successore di Pietro, cui Cristo ha affidato il compito di pascere il suo gregge (cfr Gv 21,15-19), confermare i fratelli nella fede (cfr Lc 22,31), custodire e promuovere l’unità ecclesiale (cfr Lumen gentium, 22). Ringrazio Mons. Aleksander Kaskiewicz per le parole, con cui ha voluto presentare il cammino della Chiesa in Bielorussia, evidenziando anche le sfide che la attendono.

Negli incontri che ho avuto con voi, ho apprezzato lo zelo pastorale con cui svolgete il vostro ministero, nel desiderio e nell’impegno che cresca sempre di più tra voi la corresponsabilità, la comunione e la condivisione delle decisioni, affinché il vostro servizio sia sempre più fruttuoso. E’ particolarmente importante, infatti, annunciare con rinnovato entusiasmo ed incisività il perenne Messaggio del Vangelo in una società che non è immune dalle tentazioni della secolarizzazione, dell’edonismo e del relativismo: i problemi della denatalità, della fragilità delle famiglie e dell’illusione di trovare fortuna al di fuori della propria terra ne sono un segno. Di fronte a tali sfide, compito urgente dei Pastori è di evidenziare la forza della fede, una fede radicata in una solida tradizione, per contribuire a preservare la profonda identità cristiana della Nazione, nel dialogo rispettoso con le altre culture e religioni. Per raggiungere tale obiettivo è necessario che, accogliendo l’invito del Salmo: "Ecco, com’è bello e com’è dolce che i fratelli vivano insieme" (Sal 133,1), abbiate grande cura nel formulare programmi e nel promuovere metodi pastorali sempre più adeguati, come pure nel porre in atto le decisioni della Conferenza Episcopale. Tale rinnovata testimonianza di unità, oltre che giovare all’annuncio del Vangelo, favorirà il rapporto con l’Autorità civile e, particolarmente, le relazioni ecumeniche.

Un altro elemento che desidero sottolineare è la speciale attenzione da porre, nell’azione pastorale, alla dimensione educativa. Come ho più volte affermato, oggi viviamo in una sorta di "emergenza" in questo delicato ed essenziale settore, ed è necessario moltiplicare gli sforzi per offrire, in primo luogo alle nuove generazioni, una valida formazione. Vi incoraggio, pertanto, a proseguire nel vostro impegno, curando che un’adeguata catechesi segni il cammino di fede in tutte le tappe della vita, e che vi siano occasioni, intra ed extra ecclesiali, per far giungere, sotto la vostra guida, il Messaggio di Cristo in ogni ambito del gregge a voi affidato. Singolare rilievo acquista la preoccupazione per il discernimento e l’accompagnamento delle diverse vocazioni, in particolare quelle sacerdotali e religiose, come pure l’impegno per favorire programmi destinati alla crescita umana e cristiana della gioventù. Al riguardo, vi invito a vigilare attentamente affinché i candidati al sacerdozio ricevano una solida e rigorosa formazione spirituale e teologica e siano debitamente guidati nel compiere una seria e profonda verifica della chiamata divina. La situazione attuale della nostra società richiede un discernimento particolarmente attento. E’ importante, allora, per il futuro della vostra Chiesa che a Grodno e a Pinsk si continui ad offrire ai giovani seminaristi un itinerario formativo completo e qualificato, ed è una preziosa opportunità per promuovere un’azione pastorale unitaria anche il fatto che in entrambe le istituzioni condividano il cammino verso il sacerdozio i candidati per il clero diocesano e per quello religioso. Tale situazione produrrà frutti sempre più promettenti se la proposta educativa continuerà ad essere il risultato di intensa collaborazione tra il Vescovo e i rispettivi Superiori religiosi, e sarà capace di dare vita anche ad iniziative per la formazione permanente. Siate vicini con sempre maggiore sollecitudine ai vostri sacerdoti, specialmente a quelli che iniziano il ministero pastorale. L’esercizio attento e cordiale della paternità del Vescovo costituisce un elemento fondamentale per la riuscita di una vita sacerdotale! Occorre, inoltre, avere sempre presente che il Signore vi chiama, come Pastori della Chiesa, a saper discernere ogni ministero destinato all’edificazione del corpo ecclesiale, anche di carattere laicale, culturale e civile, perché tutti contribuiscano a far crescere il Regno di Dio in Bielorussia, nello spirito di una vera e reale comunione per richiamare quei valori cristiani che hanno contribuito in modo determinante alla costruzione della civiltà europea.

Cari Fratelli, sappiate valorizzare ogni giusto apporto per annunciare e diffondere il Regno di Dio, testimoniando con gesti concreti la fraternità che genera la pace; la mansuetudine che accompagna la giustizia; lo spirito di comunione che rifugge dai personalismi; la carità che è paziente e benigna, non è invidiosa, non si vanta, non si gonfia, mai manca di rispetto, non cerca il proprio interesse, non si adira, non tiene conto del male ricevuto, si rallegra della verità e tutto crede, tutto spera, tutto sopporta per amore di Cristo (cfr 1 Cor 13,4-7). In tale contesto, si pone, altresì, la fraterna collaborazione con la Chiesa Ortodossa di Bielorussia, i cui Pastori condividono con voi la ricerca e l’impegno per il bene dei fedeli. Anche le Chiese Ortodosse, come la Chiesa Cattolica, sono fortemente impegnate a riflettere su come rispondere alle sfide del nostro tempo per trasmettere con fedeltà il Messaggio di Cristo. Accogliendo l’invito emerso nel recente incontro cattolico-ortodosso di Cipro, occorre intensificare il comune cammino in tale direzione. Un significativo apporto potrà essere offerto dalla piccola, ma fervente Comunità greco-cattolica presente nel Paese. Essa costituisce una testimonianza importante per la Chiesa e un dono del Signore.

Qualche mese fa ho ricevuto il Signor Presidente della Repubblica di Bielorussia. Nell’incontro, cordiale e rispettoso, è stata ribadita la volontà delle parti di stipulare un Accordo, di cui è in corso l’elaborazione. Inoltre, ho sottolineato la particolare attenzione con la quale questa Sede Apostolica, come pure la Conferenza Episcopale, seguono le vicende del Paese e l’impegno di fattiva collaborazione su materie di comune interesse, al fine di promuovere, nel rispetto delle competenze di ciascun ambito, il bene dei cittadini. Venerati Fratelli, rinnovando la mia gratitudine, invoco la Madre di Dio, così amata nella vostra Terra, affinché vi sostenga e vi guidi con la sua protezione. Con tali auspici e con particolare affetto imparto a voi, ai sacerdoti, ai religiosi, alle religiose e a tutti i fedeli una speciale Benedizione Apostolica, mentre assicuro il mio ricordo nella preghiera per tutto il Popolo bielorusso.

[01894-01.01] [Testo originale: Bielorusso]

[B0794-XX.01]