Speaker:

Bez względu na to, jak bardzo mogłoby się to okazać uciążliwe, człowiek jest stworzony dla dobra i może również się w nim ćwiczyć, nabierać wprawy, czyli cnoty. Jest ona, jak mówi Katechizm, „habitualną i trwałą dyspozycją do czynienia dobra” (KKK 1803). Nie jest to dobro spontaniczne i przypadkowe, lecz pochodzi ono z powolnego dojrzewania osoby. Rozwijanie w sobie cnoty jest owocem długiego rozwoju, wymagającego wysiłku, a nawet cierpienia. W jej nabywaniu podstawową pomocą jest łaska Boża. Otrzymaliśmy bowiem Ducha Świętego, który działa w naszej duszy. Wielu chrześcijan dochodzi jednak do świętości przez łzy, zdając sobie sprawę, że nie są w stanie przezwyciężyć pewnych słabości. Doświadczają jednak zarazem, że to Bóg dopełnia w nich dobrego dzieła. Kształtowanie w sobie cnoty jest zadaniem trudnym, ale to właśnie ono rozstrzyga o naszym szczęściu.

Santo Padre:

Saluto cordialmente i polacchi. In questi nostri tempi drammatici, nei quali facciamo spesso i conti con quanto vi è di peggio nella persona umana, è necessario riscoprire l’importanza di coltivare in noi stessi una disposizione abituale e ferma a fare il bene. Imparate questo dai vostri Santi, cercando l’aiuto della grazia di Dio. Vi benedico di cuore.

Speaker:

Pozdrawiam serdecznie Polaków. W tych dramatycznych czasach, kiedy często spotykamy się z tym, co w człowieku najgorsze, potrzeba na nowo odkryć znaczenie pielęgnowania w sobie trwałej dyspozycji do czynienia dobra. Uczcie się tego od waszych Świętych, szukając pomocy w łasce Bożej. Z serca wam błogosławię.