Miłosierdzie Boże jest silniejsze od podziałów

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Wysłuchaliśmy tekstu biblijnego, który w tym roku inspiruje rozważania w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan, trwającym od 18 do 25 stycznia: w tym tygodniu. Ten fragment Pierwszego Listu św. Piotra został wybrany przez grupę ekumeniczną z Łotwy, której zadanie to powierzyła Światowa Rada Kościołów oraz Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan.

Pośrodku katedry luterańskiej w Rydze znajduje się chrzcielnica pochodząca z XII w., okresu, w którym Łotwa była ewangelizowana przez św. Meinarda. Chrzcielnica ta jest wymownym znakiem początku wiary, uznawanego przez wszystkich chrześcijan Łotwy — katolików, luteranów i prawosławnych. Tym początkiem jest nasz wspólny chrzest. Sobór Watykański II stwierdza, że «chrzest stanowi sakramentalny węzeł jedności między wszystkimi, którzy zostali przez niego odrodzeni» (Unitatis redintegratio, 22). Pierwszy List św. Piotra skierowany jest do pierwszego pokolenia chrześcijan, aby uświadomić im, jaki dar otrzymali wraz ze chrztem i jakie wymagania się z nim łączą. My także w tym Tygodniu Modlitw jesteśmy wezwani, by odkrywać to wszystko, i to razem, wznosząc się ponad nasze podziały.

Wspólnota w chrzcie oznacza przede wszystkim, że wszyscy jesteśmy grzesznikami i potrzebujemy zbawienia, odkupienia, wyzwolenia od zła. To jest aspekt negatywny, który Pierwszy List św. Piotra nazywa «ciemnościami», mówiąc: «[Bóg] was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła». Jest to doświadczenie śmierci, przez które Chrystus przeszedł, symbolizowane w chrzcie przez zanurzenie w wodzie, po którym następuje wynurzenie, będące symbolem zmartwychwstania do nowego życia w Chrystusie. Kiedy my, chrześcijanie, mówimy, że dzielimy jeden chrzest, to stwierdzamy, że my wszyscy — katolicy, protestanci i prawosławni — dzielimy doświadczenie, jakim jest wezwanie z bezlitosnych i wyobcowujących ciemności na spotkanie z Bogiem żywym, pełnym miłosierdzia. Wszyscy niestety doświadczamy bowiem egoizmu, który rodzi podziały, zamknięcie, pogardę. Rozpoczęcie na nowo od chrztu oznacza odnalezienie źródła miłosierdzia, źródła nadziei dla wszystkich, ponieważ nikt nie jest wykluczony z Bożego miłosierdzia.

Dzielenie tej łaski tworzy nierozerwalną więź między nami, chrześcijanami, toteż na mocy chrztu możemy naprawdę uważać siebie za braci. Rzeczywiście jesteśmy świętym ludem Bożym, choć z powodu naszych grzechów nie jesteśmy jeszcze ludem w pełni zjednoczonym. Miłosierdzie Boże, działające w chrzcie, jest silniejsze od naszych podziałów. W takiej mierze, w jakiej przyjmujemy łaskę miłosierdzia, stajemy się w sposób coraz pełniejszy ludem Boga i stajemy się też zdolni do głoszenia wszystkim Jego wspaniałych dzieł, wychodząc właśnie od prostego i braterskiego świadectwa jedności. My, chrześcijanie, możemy głosić wszystkim moc Ewangelii, zobowiązując się do realizowania wspólnie dzieł miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Jest to konkretne świadectwo jedności między nami chrześcijanami: protestantami, prawosławnymi i katolikami.

Na zakończenie, drodzy bracia i siostry, my wszyscy, chrześcijanie, ze względu na łaskę chrztu otrzymaliśmy miłosierdzie Boga i zostaliśmy przyjęci do Jego ludu. Wszyscy, katolicy, prawosławni i protestanci, tworzymy królewskie kapłaństwo i lud święty. Oznacza to, że mamy wspólną misję, którą jest przekazywanie otrzymanego miłosierdzia innym, począwszy od najuboższych i opuszczonych. Podczas tego Tygodnia Modlitw prośmy, abyśmy wszyscy, uczniowie Chrystusa, znaleźli sposób, aby ze sobą współpracować niosąc miłosierdzie Ojca aż po krańce ziemi.

Do Polaków:

Serdeczne pozdrowienie kieruję do polskich pielgrzymów. Moi drodzy, podczas tego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan prośmy Chrystusa, abyśmy wszyscy, jako Jego uczniowie, świadomi zakorzenienia w Jego miłości przez sakrament chrztu, znaleźli sposób współpracy, aby nieść miłosierdzie Ojca aż po krańce świata. Niech wam Bóg błogosławi!