KATECHEZA PAPIEŻA FRANCISZKA
AUDIENCJA GENERALNA
25 marca 2015 r.
Modlitwa w intencji Synodu
Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!
W naszym cyklu katechez o rodzinie dzisiejszy etap wędrówki będzie nieco szczególny: zatrzymamy się na modlitwę.
25 marca w Kościele obchodzimy bowiem uroczyście Zwiastowanie, początek tajemnicy wcielenia. Archanioł Gabriel odwiedza prostą dziewczynę z Nazaretu i zapowiada Jej, że pocznie i porodzi Syna Bożego. Tym zwiastowaniem Pan oświeca i umacnia wiarę Maryi, podobnie jak później Jej małżonka Józefa, aby Jezus mógł przyjść na świat w rodzinie ludzkiej. To bardzo piękne: pokazuje nam, jak bardzo głęboko tajemnica wcielenia, według zamysłu Boga, zawiera nie tylko poczęcie w łonie matki, ale również przyjęcie w prawdziwej rodzinie. Dziś chciałbym razem z wami rozważyć piękno tej więzi, piękno tej łaskawości Boga; a możemy to uczynić odmawiając razem modlitwę Zdrowaś Maryjo, która w pierwszej części przytacza właśnie słowa anioła, skierowane do Dziewicy. Zapraszam was do wspólnej modlitwy:
«Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen».
A teraz drugi wątek: 25 marca, w uroczystość Zwiastowania, w wielu krajach obchodzony jest Dzień Życia. Z tego powodu dwadzieścia lat temu św. Jan Paweł II w tym dniu podpisał encyklikę Evangelium vitae. Aby przypomnieć tę rocznicę, są dziś obecne na placu liczne osoby należące do Ruchu na rzecz Życia. W «Evangelium vitae» rodzina zajmuje centralne miejsce, ponieważ stanowi ona łono życia ludzkiego. Słowa mojego czcigodnego poprzednika przypominają nam, że ludzką parę Bóg pobłogosławił od samego początku, by tworzyła ona wspólnotę miłości i życia, której powierzona jest misja prokreacji. Chrześcijańscy małżonkowie, udzielając sobie sakramentu małżeństwa, wyrażają gotowość do szanowania tego błogosławieństwa, z łaską Chrystusa, przez całe życie. Kościół ze swej strony uroczyście zobowiązuje się do opieki nad rodziną, która się z tego rodzi, jako darem Boga dla jego życia, na dobre i na złe: więź między Kościołem i rodziną jest święta i nienaruszalna. Kościół jak matka nigdy nie opuszcza rodziny, nawet wtedy, gdy jest ona poniżana, raniona i na wiele sposobów upokarzana. Nawet wtedy, gdy popada w grzech bądź oddala się od Kościoła; zawsze będzie czynił wszystko, by ją otoczyć troską i uzdrowić, zachęcić do nawrócenia i pojednać z Panem.
Jeśli zatem to jest jego zadaniem, jasno widać, jak wiele modlitwy Kościół potrzebuje, aby mógł w każdym czasie tę misję wypełnić! Modlitwy pełnej miłości do rodziny i do życia. Modlitwy, która potrafi cieszyć się z tymi, którzy się cieszą, i cierpieć z tymi, którzy cierpią.
Oto więc, co postanowiliśmy, razem z moimi współpracownikami, dziś zaproponować: odnowienie modlitwy za Synod Biskupów poświęcony rodzinie. Wzywamy do podjęcia tego zobowiązania aż do października br., kiedy odbędzie się zwyczajne zgromadzenie synodalne poświęcone rodzinie. Chciałbym, aby tę modlitwę, jak całą drogę synodalną, ożywiało współczucie Dobrego Pasterza dla jego owczarni, zwłaszcza dla osób i rodzin, które z różnych powodów są «znękane i porzucone, jak owce nie mające pasterza» (por. Mt 9, 36). W ten sposób wspierany i ożywiany przez łaskę Bożą, Kościół będzie mógł być jeszcze bardziej zaangażowany i zjednoczony w dawaniu świadectwa o prawdzie miłości Boga i o Jego miłosierdziu dla rodzin na świecie, wszystkich bez wyjątku, zarówno będących w owczarni, jak i poza nią.
Proszę was, niech nie zabraknie waszej modlitwy. Wszyscy — Papież, kardynałowie, biskupi, kapłani, zakonnicy i zakonnice, wierni świeccy — wszyscy jesteśmy wezwani do modlitwy za Synod. Tego potrzeba, nie gadaniny! Zachącam do modlitwy również tych, którzy czują się dalecy lub nie są już do tego przyzwyczajeni. Ta modlitwa za Synod poświęcony rodzinie jest dla dobra wszystkich. Wiem, że dziś rano dostaliście ją na obrazku i macie ją w rękach. Zachęcam was do zachowania jej i noszenia z sobą, abyście w najbliższych miesiącach mogli często ją odmawiać, ze świętym uporem, jak nas prosił Jezus. A teraz módlmy się razem:
Jezu, Maryjo i Józefie, w Was kontemplujemy blask prawdziwej miłości, do Was z ufnością się zwracamy.
Święta Rodzino z Nazaretu, spraw, by również nasze rodziny były ogniskami wspólnoty i wieczernikami modlitwy, autentycznymi szkołami Ewangelii i małymi Kościołami domowymi.
Święta Rodzino z Nazaretu, niech nigdy więcej w rodzinach nikt nie doświadcza przemocy, zamknięcia i podziałów; niech każdy, kto został zraniony lub zgorszony, szybko zazna pociechy i uzdrowienia.
Święta Rodzino z Nazaretu, oby przyszły Synod Biskupów mógł rozbudzić na nowo we wszystkich świadomość sakralnego i nienaruszalnego charakteru rodziny, jej piękna w Bożym zamyśle.
Jezu, Maryjo i Józefie, usłyszcie, spełnijcie nasze błaganie. Amen.
Do Polaków:
Pozdrawiam pielgrzymów polskich. Dzisiejsza uroczystość przypomina nam, że Syn Boży dla naszego zbawienia przyjął ludzką naturę, stał się człowiekiem. Przyszedł na świat w konkretnej rodzinie, jest z nami, prowadzi nas przez życie. Umiejmy dostrzec Jego obecność w każdym małżeństwie, w każdej rodzinie. Niech Jego bliskość opromienia i wspiera wasze życie, pomaga pokonywać trudności, rodzi w sercach prawdziwą radość. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Copyright © Dicastero per la Comunicazione - Libreria Editrice Vaticana