Aby przezwyciężyć oswojenie się ze złem

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dziś, w Środę Popielcową, rozpoczyna się wielkopostna czterdziestodniowa droga, która doprowadzi nas do Triduum Paschalnego, będącego pamiątką męki, śmierci i zmartwychwstania Pana, które są sednem tajemnicy naszego zbawienia. Wielki Post przygotowuje nas do tego tak ważnego momentu, dlatego jest to okres «mocny», przełomowy moment, który może sprzyjać przemianie, nawróceniu każdego z nas, nawrócenie. Wszyscy potrzebujemy się poprawiać, zmieniać na lepsze. Wielki Post pomaga nam, i dzięki temu pozbywamy się starych przyzwyczajeń i leniwego oswojenia się z czyhającym na nas złem. W okresie Wielkiego Postu Kościół kieruje do nas dwa ważne wezwania: mamy rozbudzić w sobie żywszą świadomość odkupieńczego dzieła Chrystusa; z większym zaangażowaniem żyć swoim chrztem.

Świadomość cudów, których Pan dokonał dla naszego zbawienia, usposabia nasz umysł i nasze serce do wdzięczności Bogu za to, czym nas obdarzył, za wszystko, czego dokonuje na rzecz swego ludu i całej ludzkości. Z tego bierze początek nasze nawrócenie: jest ono wdzięczną odpowiedzią na wspaniałą tajemnicę miłości Boga. Kiedy widzimy tę miłość, którą darzy nas Bóg, czujemy chęć, by do Niego się  zbliżyć: to jest nawrócenie.

Przeżywanie do głębi chrztu — to jest drugie wezwanie — oznacza również, że nie należy przyzwyczajać się do sytuacji rozkładu i nędzy, które spotykamy, chodząc ulicami naszych miast i wsi. Istnieje niebezpieczeństwo, że zaakceptujemy biernie pewne zachowania i nie będziemy się dziwili, patrząc na smutną rzeczywistość, która nas otacza. Przyzwyczajamy się do przemocy, jakby to była oczywista wiadomość codzienna; przyzwyczajamy się do braci i sióstr, którzy śpią na ulicy, nie mają dachu nad głową. Przyzwyczajamy się do uchodźców szukających wolności i godności, którzy nie są przyjmowani, jak należy. Przyzwyczajamy się do życia w społeczeństwie, które chce obejść się bez Boga, w którym rodzice nie uczą już dzieci modlić się ani robić znaku krzyża. Pytam was: czy wasi synowie i córki, czy wasze dzieci umieją się przeżegnać? Pomyślcie o tym. Czy wasi wnukowie potrafią robić znak krzyża? Czy nauczyliście ich tego? Pomyślcie i odpowiedzcie sobie w sercu. Czy umieją modlitwę Ojcze nasz? Czy umieją modlić się do Matki Bożej, odmawiając Zdrowaś Maryjo? Pomyślcie i odpowiedzcie sobie. To oswajanie się z niechrześcijańskimi i wygodnickimi postawami odurza wasze serca!

Wielki Post stanowi dla nas jakby opatrznościowy czas, w którym możemy zmienić kurs, by odzyskać umiejętność reagowania na rzeczywistość zła, które jest dla nas zawsze wyzwaniem. Wielki Post należy przeżywać jako czas nawrócenia, osobistej i wspólnotowej odnowy poprzez zbliżenie do Boga i ufne przylgnięcie do Ewangelii. Tym samym pomaga nam również nowymi oczami patrzeć na braci i na ich potrzeby. Dlatego Wielki Post jest czasem sprzyjającym nawróceniu się na miłość do Boga i do bliźniego; miłość, która potrafi kształtować postawy bezinteresowności i miłosierdzia na wzór Pana, który «stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić» (por. 2 Kor 8, 9). Medytując nad głównymi tajemnicami wiary, męką, krzyżem i zmartwychwstaniem Chrystusa, zdamy sobie sprawę, że bezmierny dar odkupienia został nam ofiarowany dzięki bezinteresownej inicjatywie Boga.

Dziękczynienie Bogu za tajemnicę Jego ukrzyżowanej miłości, autentyczna wiara, nawrócenie i otwarcie serca na braci: to są  elementy o zasadniczym znaczeniu dla przeżywania okresu Wielkiego Postu. Na tej drodze ze szczególną ufnością prośmy o opiekę i pomoc Najświętszą Maryję Pannę: niech Ona, pierwsza, która uwierzyła w Chrystusa, towarzyszy nam w dniach gorliwej modlitwy i pokuty, abyśmy mogli świętować, oczyszczeni i odnowieni w duchu, wielką tajemnicę Paschy Jej Syna.

Do Polaków:

Drodzy polscy pielgrzymi. Wielki Post jest czasem dziękczynienia za zbawczą miłość Chrystusa, czasem nawrócenia i otwarcia serca na miłość braci. Zawierzamy tę drogę Najświętszej Maryi, która jako pierwsza wierząca w Chrystusa towarzyszy nam w dniach modlitwy i pokuty, abyśmy oczyszczeni i odnowieni w duchu mogli celebrować wielką tajemnicę Paschy Jej Syna. Z serca wam błogosławię.