Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Dzisiaj obchodzimy Święto Świętej Rodziny z Nazaretu. Ewangelia opowiada o wydarzeniu, gdy dwunastoletni Jezus zgubił się Maryi i Józefowi po zakończeniu corocznej pielgrzymki do Jerozolimy. Odnaleźli Go później w Świątyni, dyskutującego z nauczycielami (por. Łk 2, 41-52). Ewangelista Łukasz ujawnia stan ducha Maryi, która pyta Jezusa: „Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie” (w. 48). A Jezus jej odpowiada: „Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” (w. 49).

Jest to doświadczenie, niemalże codzienne, rodziny, która na przemian przeżywa chwile spokojne i dramatyczne. Wygląda jak historia kryzysu rodzinnego, kryzysu współczesnych czasów, trudnego nastolatka i dwojga rodziców, którzy nie potrafią go zrozumieć. Zatrzymajmy się, aby spojrzeć na tę rodzinę. Wiecie, dlaczego Rodzina z Nazaretu jest wzorem? Ponieważ jest to rodzina, która prowadzi dialog, w której się słucha, w której się rozmawia. Dialog to ważny element w rodzinie! Rodzina, która nie komunikuje się ze sobą, nie może być szczęśliwa.

To piękne, gdy matka nie zaczyna od robienia wyrzutów, ale od pytania. Maryja nie oskarża i nie osądza, lecz stara się zrozumieć, jak przyjąć to dziecko tak inne, słuchając go. Pomimo tego wysiłku Ewangelia mówi, że Maryja i Józef „nie zrozumieli tego, co im powiedział” (w. 50), co pokazuje, że w rodzinie słuchanie jest ważniejsze niż rozumienie. Słuchanie oznacza nadanie znaczenia drugiej osobie, uznanie jej prawa do istnienia i do samodzielnego myślenia. Dzieci tego potrzebują. Pomyślcie o tym dobrze, wy, rodzice. Słuchajcie swoich dzieci, one tego potrzebują.

Uprzywilejowanym momentem dialogu i słuchania w rodzinie są posiłki. Dobrze jest być razem przy stole i rozmawiać. Może to rozwiązać wiele problemów, a przede wszystkim łączy pokolenia: dzieci rozmawiają z rodzicami, wnuki z dziadkami… Nigdy nie zamykajmy się w sobie ani, co gorsza, z nosami w telefonach. Tak nie można... nigdy, nigdy tak [nie można]. Rozmawiać, słuchać się nawzajem – to jest dialog, który przynosi dobro i buduje!

Rodzina Jezusa, Maryi i Józefa jest święta. A jednak widzimy, że nawet Rodzice Jezusa nie zawsze Go rozumieli. Możemy się nad tym zastanawiać i nie należy się dziwić, jeśli czasem w naszych rodzinach zdarza się, że się nie rozumiemy. Kiedy to się dzieje, zapytajmy siebie: czy słuchaliśmy się nawzajem? Czy rozwiązujemy problemy, słuchając się wzajemnie, czy zamykamy się w milczeniu, niekiedy urażeni, unoszący się pychą? Czy poświęcamy trochę czasu na dialog? To, czego dziś możemy się nauczyć od Świętej Rodziny, to wzajemne słuchanie.

Powierzmy się Maryi Dziewicy i prośmy o dar wzajemnego słuchania dla naszych rodzin.

____________________________

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie witam was wszystkich, Rzymian i pielgrzymów. Dziś kieruję szczególne pozdrowienie do rodzin tu obecnych i do tych, które łączą się z domu za pośrednictwem środków społecznego przekazu. Rodzina jest [podstawową] komórką społeczeństwa, rodzina jest cennym skarbem, który należy wspierać i chronić!

Moje myśli kieruję do wielu rodzin w Korei Południowej, które są dziś w żałobie po dramatycznej katastrofie lotniczej. Łączę się w modlitwie za ocalałych i za tych, co zginęli.

Módlmy się także za rodziny, które cierpią w wyniku wojen: na umęczonej Ukrainie, w Palestynie, w Izraelu, w Mjanmie, w Sudanie, w Kiwu Północnym. Módlmy się za wszystkie te rodziny w warunkach wojennych.

Pozdrawiam wiernych z Pero-Cerchiate, grupę z dekanatu Varese, młodzież z Cadoneghe i San Pietro in Cariano; młodzież przygotowującą się do bierzmowania z Clusone, Chiuduno, Adrara San Martino i Almenno San Bartolomeo; skautów z Latiny, z Vasto i Soviore. I pozdrawiam młodzież Niepokalanej.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli i spokojnego końca roku. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do zobaczenia!