Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

W tę czwartą niedzielę wielkanocną, zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza, Ewangelia (J 10, 11-18) ukazuje Jezusa jako prawdziwego pasterza, który broni swoich owiec, zna je i kocha.

Jemu, Dobremu Pasterzowi, przeciwstawiony jest „najemnik”, któremu nie zależy na owcach, bo nie są jego własnością. Wykonuje ten zawód tylko dla zapłaty, a nie troszczy się o to, by ich bronić – kiedy przychodzi wilk, ucieka i je opuszcza (por. ww. 12-13). Jezus natomiast, prawdziwy Pasterz, zawsze nas broni, ratuje nas w tak wielu trudnych sytuacjach, w sytuacjach niebezpiecznych, przez światło swojego słowa i moc swojej obecności, której doświadczamy zawsze i, jeśli chcemy słuchać, każdego dnia. 

Drugi aspekt to ten, że Jezus, Dobry Pasterz, zna – pierwszy aspekt: broni, drugi: zna - swoje owce, a owce znają Jego (por. w. 14). Jakże piękna i pocieszająca jest świadomość, że Jezus nas zna, każdego jednego, że nie jesteśmy dla Niego anonimowi, że znane Mu jest nasze imię! Dla Niego nie jesteśmy „masą”, „tłumem”, nie. Jesteśmy osobami wyjątkowymi, każdy ze swoją historią, [a On] nas zna, każdego z jego historią, każdego z jego wartością, zarówno jako stworzenie, jak i jako odkupionego przez Chrystusa. Każdy z nas może powiedzieć: Jezus mnie zna! To prawda, tak jest - On nas zna jak nikt inny. Tylko On wie, co jest w naszym w sercu, zamiary, najskrytsze uczucia. Jezus zna nasze zalety i nasze wady i zawsze jest gotowy zatroszczyć się o nas, żeby zaleczyć rany naszych błędów swoim obfitym miłosierdziem. W Nim w pełni urzeczywistnia się obraz pasterza ludu Bożego, jaki zarysowywali prorocy – Jezus troszczy się o swoje owce, gromadzi je, opatruje tę, która jest zraniona, leczy chorą. Możemy to przeczytać w Księdze proroka Ezechiela (por. 34, 11-16).

Tak więc Jezus, Dobry Pasterz, broni, zna, a przede wszystkim kocha swoje owce. I dlatego za nie oddaje życie (por. J 10, 15). Miłość do owiec, to znaczy do każdego z nas, prowadzi Go do śmierci na krzyżu, ponieważ taka jest wola Ojca, żeby nikt nie był stracony. Miłość Chrystusa nie jest wybiórcza, obejmuje wszystkich. Przypomina nam o tym On sam w dzisiejszej Ewangelii, kiedy mówi: „Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić. I będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz” (J 10, 16). Te słowa zaświadczają o Jego uniwersalnej trosce - On jest Pasterzem wszystkich. Jezus pragnie, żeby wszyscy mogli otrzymać miłość Ojca i spotkać Boga.

A Kościół jest powołany do rozwijania tej misji Chrystusa. Oprócz tych, którzy uczęszczają do naszych wspólnot, jest bardzo wiele osób, większość, które przychodzą tylko w szczególnych przypadkach albo nie przychodzą nigdy. Jednak nie znaczy to, że nie są dziećmi Bożymi – Ojciec powierza wszystkich Jezusowi, Dobremu Pasterzowi, który oddał życie za wszystkich.

Bracia i siostry, Jezus broni, zna i kocha nas wszystkich. Oby Najświętsza Maryja pomogła nam Go przyjąć i iść, jako pierwsi, za Dobrym Pasterzem, żebyśmy z radością współpracowali w Jego misji.

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry, w miniony piątek w Santa Cruz del Quiché w Gwatemali zostali beatyfikowani Józef Maria Gran Cirera i dziewięciu towarzyszy, męczennicy – są to trzej kapłani i siedmiu świeckich ze Zgromadzenia Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego, zabici między 1980 r. a 1991 r., w okresie prześladowania Kościoła katolickiego, zaangażowanego w obronę ubogich. Ożywiani wiarą w Chrystusa, byli heroicznymi świadkami sprawiedliwości i miłości. Oby ich przykład uczynił nas bardziej wielkodusznymi i odważniejszymi w życiu Ewangelią. Oklaski dla nowych błogosławionych!

Wyrażam swoją bliskość mieszkańcom Wysp Saint Vincent i Grenadyn, gdzie erupcja wulkanu powoduje poważne szkody i trudności. Zapewniam o swojej modlitwie i błogosławię osoby spieszące na ratunek i z pomocą.

Wyrażam bliskość także ofiarom pożaru szpitala dla chorych na COVID w Bagdadzie. Do tej pory zmarły 82 osoby. Módlmy się za wszystkich.                       

Wyznam wam, że bardzo boleję z powodu tragedii, do której doszło w minionych dniach, po raz kolejny, na Morzu Śródziemnym. 130 migrantów zginęło w morzu. To są osoby, to są ludzkie istnienia, które przez całe dwa dni na próżno błagały o pomoc, o pomoc, która nie nadeszła. Bracia i siostry, zastanówmy się wszyscy nad tą kolejną z wielu tragedią. To jest czas wstydu. Módlmy się za tych braci i siostry, i za wielu, którzy nadal umierają w tych dramatycznych podróżach. Módlmy się także za tych, którzy mogą pomóc, ale wolą patrzeć w drugą stronę. Pomódlmy się za nich w milczeniu.

Dzisiaj w całym Kościele obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw o Powołania, którego tematem jest: „Św. Józef - Marzenie o powołaniu”. Dziękujmy Panu, za to, że nadal wzbudza w Kościele osoby, które z miłości do Niego poświęcają się głoszeniu Ewangelii i służbie braciom. A dzisiaj w szczególności dziękujmy za nowych kapłanów, którym udzieliłem święceń chwilę temu w Bazylice św. Piotra… Nie wiem, czy są tutaj… I prośmy Pana, żeby posyłał dobrych robotników do pracy na Jego polu i żeby pomnażał powołania do życia konsekrowanego.

A teraz serdecznie pozdrawiam was wszystkich, rzymian i pielgrzymów. W szczególności pozdrawiam rodziny i przyjaciół nowych kapłanów; a także wspólnotę Papieskiego Kolegium Niemiecko-Węgierskiego, które dziś rano odbyło tradycyjną pielgrzymkę do Siedmiu Kościołów.

Wszystkim życzę miłej niedzieli. I proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do zobaczenia!