W tę Drugą Niedzielę Wielkanocną znaczące było celebrowanie Eucharystii tutaj, w kościele Ducha Świętego in Sassia, który z woli św. Jana Pawła II jest sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Odpowiedzią chrześcijan w zawieruchach życia i historii może być jedynie miłosierdzie – współczująca miłość wzajemna i do wszystkich, zwłaszcza do ludzi, którzy cierpią, którym jest ciężej, którzy są bardziej opuszczeni… Nie powierzchowna pobożność, nie asystencjalizm, ale współczucie, płynące z serca. A miłosierdzie Boże pochodzi z Serca Chrystusa, Chrystusa zmartwychwstałego. Wypływa z wciąż otwartej rany Jego boku, otwartej dla nas, którzy zawsze potrzebujemy przebaczenia i umocnienia. Oby miłosierdzie chrześcijańskie inspirowało także do sprawiedliwego dzielenia się między sobą narody i ich instytucje, aby obecnemu kryzysowi stawić czoła w sposób solidarny.

Składam życzenia braciom i siostrom z Kościołów Wschodnich, którzy dzisiaj obchodzą święto  Wielkanocy. Razem głośmy: “Pan rzeczywiście zmartwychwstał!” (Łk 24, 34). Zwłaszcza w tym czasie próby poczujmy, jak wielkim darem jest nadzieja, która rodzi się z tego, że zmartwychwstaliśmy z Chrystusem! W szczególności cieszę się ze wspólnotami katolickimi Wschodu, które ze względów ekumenicznych świętują Paschę razem ze wspólnotami prawosławnymi – niech to braterstwo będzie pokrzepieniem tam, gdzie chrześcijanie są niewielką mniejszością.

Z paschalną radością zwrócimy się teraz do Maryi Dziewicy, Matki Miłosierdzia.