Maestro dell'osservanza (prima metà sec. XV) 
Tempera su tavola - Pinacoteca Musei Vaticani

Stacja szósta
Jezus ubiczowany i koronowany cierniem

C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył. 

Z Ewangelii według św. Łukasza i św. Jana. 
Lc22, 63-65 e Gv 19, 2-3 

Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jezusa, naigrawali się z Niego i bili Go. Zasłaniali Mu oczy i pytali: «Prorokuj, kto Cię uderzył». Wiele też innych obelg miotali przeciw Niemu.

A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu Żydowski!» I policzkowali Go. 

ROZWAŻANIE 

Do niegodziwego wyroku dołącza się zniewaga biczowania.
Wydane w ręce ludzi, ciało Jezusa zostaje oszpecone.
To ciało przyjęte z Maryi Dziewicy,
Które czyniło Jezusa „najpiękniejszym spośród synów ludzkich”,
Które udzielało namaszczenia Słowem
-„wdzięk rozlał się na Twoich wargach,”- 
jest teraz okrutnie chłostane.
Oblicze przemienione na górze Tabor zostaje oszpecone w pretorium:
Oblicze kogoś, kto wyzywany – milczy
Kto bity, przebacza,
Kto, uczyniony bezimiennym niewolnikiem
Uwalnia tkwiących w niewoli.
Jezus zdecydowanie kroczy drogą boleści,
Wypełniając w żywym ciele, głośno brzmiące proroctwo Izajasza:
„Podałem grzbiet mój bijącym,
i policzki moje rwącym mi brodę,
nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem”.
Proroctwo, które otwiera się na przyszłość przemienienia. 

MODLITWA 

Jezu, “odblasku chwały Ojca, odbicie Jego istoty”
przyjąłeś sprowadzenie do bycia strzępem człowieka,
do bycia skazanym na budzącą litość mękę.
Ty obarczyłeś się naszym cierpieniem,
Dźwigałeś nasze boleści,
Byłeś zdruzgotany za nasze winy.
Twymi ranami ulecz rany naszych grzechów.
Pozwól tym, którzy są niesłusznie wzgardzeni czy zepchnięci na margines,
Oszpeconym przez tortury czy choroby,
Zrozumieć z Tobą i jak Ty ukrzyżowani dla świata 
Dopełniają braki udręk Twej męki
Dla zbawienia człowieka. 

Jezu, 
strzępie znieważonego człowieczeństwa,
w Tobie odsłania się świętość człowieka
skarbcu miłości, która zmienia zło w dobro. 

R/.Tobie cześć i chwała na wieki.

Tutti:

Pater noster…

Któż od smutku się powstrzyma                                     Quis non posset contristari,

Mając Matkę przed oczyma,                                           Christi matrem contemplari,